پایگاه رسمی محمدکاظم سروری

سمینار آگاهی‌ دهی پیرامون پالیسی رسیدگی به شکایات استادان و کارمندان تدویر یافت

ارایه کننده: محمد کاظم سروری

مکان: دانشگاه رنا، کابل افغانستان.

زمان: شنبه مورخ 10/3/1404

آمریت ارتقای کیفیت، سمینار آگاهی دهی پیرامون پالیسی رسیدگی به شکایات کارمندان و استادان را برای استادان و کارمندان با موضوعات ذیل برگزار کرد:
1- اهمیت، ضرورت و اهداف سمینار و پالیسی
2- مصادیق شکایات
3- شیوه‌ها و مراجع درج شکایات
4- مراحل، شرایط رسیدگی و مستندسازی شکایت
5- تطبیق فیصله‌ها و امکان تجدید نظر
هدف از برگزاری این سمینار آگاهی استادان و کارمندان از مصادیق، شیوه‌ها، مراجع رسیدگی و چگونگی مستندسازی شکایات و تقویت حس مسئولیت پذیری، حساب‌دهی و شفافیت در تمام امور (علمی و اداری) خوانده شده است.

بررسی شرط عدم عزل وکیل و آثار آن در نظام حقوقی ایران و افغانستان

سال تدوین 1397

سال نشر: 1404

نوع سند: پایان نامه کارشناسی ارشد

نویسندگان:

محمدکاظم سروری

استاد دانشگاه و پژوهشگر- افغانستان

عباسعلی دارویی (استاد راهنما)

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم قضایی و خدمات اداری- تهران

---

عقد وکالت در زمره عقود اذنی و جایز میباشد که هریک از طرفین میتوانند آن را هر زمان که خواسته باشند فسخ نمایند. یکی از راههای فسخ عقد وکالت، عزل وکیل از ناحیه موکل میباشد. نخستین مسئله مورد واکاوی در این پایاننامه، بررسی امکان یا عدم امکان سلب حق عزل وکیل میباشد. در بادی امر، در حقوق افغانستان با توجه به اصول کلی حقوقی که مبین حمایت از شخصیت و آزادی اشخاص است؛ سلب کلی حقوق مدنی افراد ممنوع میباشد. اما از دید دیگر، حقوق مدنی به افراد آزادی میبخشد که بتوانند در اعمال حقوقی تصمیم بگیرند که با این توجیه میتوانند به صورت جزیی حق خود را سلب نمایند. بر همین اساس، ماده ۱۶۰۷ قانون مدنی افغانستان یکی از طرق سلب حق عزل وکیل را، وکالت توام با منفعت دانسته است. این پژوهش از لحاظ هدف توسعهای و از نظر ماهیت توصیفی و تحلیلی – تطبیقی بوده که با استفاده از روش کتابخانهای مطالب برای پاسخ به پرسش چگونگی شرط عدم عزل وکیل و آثار آن در حقوق ایران و افغانستان جمع آوری شده است. نتایج این تحقیق نشان میدهد که بر طبق ماده ۶۷۹ قانون مدنی ایران دو شیوه برای ایجاد وکالت بلاعزل وجود دارد که یکی از آن طرق شرط عدم عزل وکیل ضمن عقد لازم می باشد. در حقوق افغانستان شرط عدم عزل وکیل به گونهای که در حقوق ایران پیش بینی شده، صراحت ندارد. لکن با در نظر داشت نوع وکالت؛ در صورتیکه وکالت در امور معین باشد، سلب حق عزل وکیل به صورت جزیی مورد پذیرش قرار گرفته است. از سوی دیگر، وکالت توام با منفعت یکی از طرق وکالت بلاعزل است که در حقوق افغانستان پیش بینی شده اما در حقوق ایران تصریح نگردیده است. در صورتیکه شرط عدم عزل وکیل ضمن عقد لازمی درج گردد؛ شرط مذکور از عقد اصلی تبعیت کرده و از آن کسب لزوم مینماید و اگر به صورت شرط نتیجه درج گردد؛ حق عزل سلب میگردد و هرگاه موکل اقدام به عزل نماید بلااثر خواهد بود.

واژه گان کلیدی:

شرط عدم عزل وکیل ، موکل ، وکیل ، وکالت توام با منفعت.

https://civilica.com/doc/2227765/

چکیده مقاله اثر حقوقی وکالت بلاعزل به صورت شرط فعل ضمن عقد لازم (مطالعه ای تطبیقی)

محل انتشار: فصلنامه مطالعات حقوق، دوره: 3، شماره: 28

سال انتشار: 1397

نوع سند: مقاله ژورنالی

عباس علی دارویی

عضو هییت علمی دانشگاه علوم قضایی و خدمات ادارای - تهران

محمدکاظم سروری

استاد دانشگاه و پژوهشگر- افغانستان.

--------

وکالت بلاعزل به نحوه شرط فعل، گاهی به صورت شرط تعهد به توکیل و گاهی به گونه ای شرط تعهد به عدم عزل وکیل ضمن عقد لازم درج می گردد. این تحقیق از لحاظ هدف توسعه ای و از منظر ماهیت توصیفی- تحلیلی و تطبیقی بوده که با استفاده از روش اسنادی مطالب جهت پاسخ یابی به چگونگی اثر حقوقی وکالت بلاعزل به صورت شرط فعل ضمن عقد لازم در حقوق ایران و افغانستان گردآوری شده است.نتایج این تحقیق نشان می دهد که اثر شرط تعهد به توکیل متناظر بر نصب وکیل است نه سلب حق عزل، بنابراین، عزل وکیل از ناحیه موکل اثر دارد؛ مگر اینکه قراین و شواهد، وکالت بلاعزل را در دایره تراضی طرفین اثبات کند. و همین طور هرگاه شرط عدم عزل وکیل به صورت شرط فعل باشد حق عزل برای وکیل وجود داشته و در صورت استفاده از آن، وکیل عزل می گردد و تنها امتیازی که برای وکیل با توجه به ماده 236 قانون مدنی ایران و بند 1 ماده 522 و ماده 739 قانون مدنی افغانستان میتوان در نظر گرفت،فسخ عقد اصلی می باشد.

واژگان کلیدی:

وکالت بلاعزل ، شرط فعل ، حقوق ایران ، حقوق افغانستان

https://civilica.com/doc/948542/

چکیده مقاله موانع فرهنگی و عملی تاثیرگذار بر دسترسی زنان افغانستان به عدالت

محل انتشار: پژوهشنامه مطالعات راهبردی در علوم انسانی و اسلامی، دوره: 5، شماره: 69

سال انتشار: 1403

نوع سند: مقاله ژورنالی

محمدکاظم سروری

عضو هیئت علمی دانشگاه و پژوهشگر- کابل، افغانستان (نویسنده مسئول)

زهرا حسینی

پژوهش گر و کارشناسی ارشد روابط بین الملل

-----------------

دسترسی زنان به عدالت، بر اساس حق دسترسی به عدالت، این زمینه را فراهم می آورد که زنان به دستگاه های قضایی که مراجع تامین کننده عدالت رسمی می باشند، بدون قید و شرط دست یابند. لکن گاهی یک سلسله موانع بر دسترسی زنان به عدالت تاثیر می گذارد که این موانع می تواند فرهنگی و عملی باشد. در تحقیق حاضر، برای رتبه بندی موانع فرهنگی و عملی تاثیرگذار بر دسترسی زنان افغانستان به عدالت در شهرهای کابل و غزنی، از روش (AHP)، استفاده گردیده و از طریق نرم افزاز (Expert Choice)، معیارها وزن دهی شده است. پرسش نامه این تحقیق، میان ۵۵ تن از زنان و مردان در شهرهای کابل و غزنی در سال ۱۴۰۰ توزیع گردیده و معیارها با استفاده از روش دلفی، انتخاب شده است. نرخ سازگاری (۰. ۰۳) حاصل شده که، نشان می دهد، نتایج تحقیق قابل قبول می باشد. نتایج تحقیق مبین آن است که موانع فرهنگی تاثیرگذارتر نسبت به موانع عملی می باشد. باورهای دینی با دریافت ارزش وزنی (0.252)، در رتبه اول، کلیشه های جنسیتی با ارزش وزنی (0.214)، از دید پاسخ دهندگان در رتبه دوم و سومین مانع با ارزش وزنی ( 0.119)، عدم آگاهی (حقوقی و روند کاری دادگاه) است. نتیجه این تحقیق، با تحقیق فاطمه همدانیان و دیگران (۱۳۹۸)، در ایران و دایکو و مصطفی (۲۰۱۶م)، در ترکیه، یکسان می باشد. آنان نیز دریافت ند که موانع فرهنگی و عملی به ترتیب از موانع تاثیرگذار بر دسترسی زنان به عدالت در حوزه مطالعاتی شان می باشد.

https://civilica.com/doc/2181608/